دوستان میشه استعاره مصرحه را توضیح دهید

اگه به زبان ساده بگیم استعاره آشکار یعنی ما با خواندن بیت تشخیص بدیم که استعاره دقیقا چیه و منظورش چیه مثلا شاعر میگه بگشای لب که قند فراوان آرزوست اینجا منظورش این نیس مثلا قند بده منظورش از قند میشه سخن که ما با خواندن متن می فهمیم یا مثلا میگه سنبل یار که منظورش این نیس که مثلا یار یه گل سنبل داره منظورش موی یار هستش که شاعر میاد بعضی وقتا با استفاده از قوه ی تخیلش یه چیزایی رو به چیزی تشبیه میکنه و در واقع شاعر مشبه رو در بیت حذف میکنه و فقط مشبه به میمونه مثلا یه مثال میگیم فلانی مث موش هس بعد از مدتی این فلانی کلا از یادمون میره و فقط موش میبینیم طرفو مثلا تو صحبت کردن میگیم موش اومد در واقع استعاره مصرحه همون استعاره ای هس که ما با کمی تامل و نشانه هاش سریع میفهمیم منظورش چیه